คำอธิบาย
ลักษณะของพลูคาว (ผักคาวตอง):
- เป็นไม้เลื้อยประเภทล้มลุก ตระกูลเดียวกับพลู อายุหลายปี พบมากในภาคเหนือของไทย
- ลำต้นเลื้อยไปตามพื้นดิน มีรากแตกออกตามข้อ มีกลิ่นคาวแรงคล้ายปลาช่อน ขยายพันธุ์โดยการปักชำ ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะริมน้ำ มีร่มเงาเล็กน้อยและอากาศเย็น
ส่วนประกอบของพลูคาว:
- ใบ: ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปหัวใจ ก้านใบยาว ใต้ใบมีสีแดงอ่อนถึงเข้ม
- ดอก: ออกเป็นช่อที่ปลายยอด ดอกย่อยจำนวนมาก อัดแน่นเป็นแท่งทรงกระบอก สีเหลืองอ่อน
- ผล: ผลแห้งแตกได้
สรรพคุณและประโยชน์ของพลูคาว:
- ช่วยยืดอายุผู้ป่วยมะเร็ง
- ต้านมะเร็งและยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็ง
- บำบัดโรคความดันโลหิตสูง เสริมสร้างภูมิคุ้มกัน
- ยับยั้งเบาหวาน รักษาความสมดุลของร่างกาย
- ช่วยให้กระดูกเชื่อมติดเร็วขึ้น
- รักษาปริมาณของเหลวในร่างกาย
- บรรเทาและรักษาการอักเสบต่างๆ รวมถึงอาการติดเชื้อในหูชั้นกลางและทางเดินหายใจ
- ใช้เป็นส่วนผสมในยาสมุนไพรสำหรับรักษาโรคต่างๆ เช่น มาลาเรีย ไข้หวัดใหญ่ คางทูม และปอดอักเสบในเด็ก
- รักษาอาการไอ ไอกรน ภาวะภูมิแพ้ และหอบหืด
- รักษาอาการอักเสบบริเวณกระดูกเชิงกราน หลอดลมอักเสบ และปอดบวม
- ช่วยลดอาการบวมน้ำ รักษาโรคตับอักเสบชนิดดีซ่าน และอาการผิดปกติของไต
- มีฤทธิ์ต้านการอักเสบต่างๆ ใช้พอกฝี บวมอักเสบ รักษาบาดแผล และแผลเปื่อย
- ป้องกันการติดเชื้อหลังผ่าตัด ต้านเชื้อรา เชื้อแบคทีเรีย และเชื้อไวรัสต่างๆ
การใช้พลูคาวในชีวิตประจำวัน:
- ใบสดสามารถรับประทานเป็นผักสดหรือนำมาต้มดื่ม
- ใช้ควบคู่กับการรักษาด้วยเคมีบำบัดหรือการฉายรังสี เพื่อช่วยลดอาการแพ้และเพิ่มประสิทธิภาพการรักษา
- ใช้เป็นส่วนผสมในเครื่องสำอาง เช่น ครีมทาผิวแห้งและหยาบกร้าน
เทพ
ว่ากันว่าเป็นสมุนไพรต้านเอดส์ แต่ที่กินบ่อยๆ คือเป็นผักที่กินกับลาบ