คำอธิบาย

ต้นเตยด่าง

ต้นเตยด่าง เป็นไม้พุ่มขนาดกลาง ในวงศ์ PANDANACEAE มีลักษณะการเจริญเติบโตเป็นกอ ลำต้นมีข้อถี่สูงราว 2-3 ฟุต เป็นไม้ประดับที่ปลูกได้ทั้งกลางแจ้งและในที่ร่ม เพราะใบที่สวยงามมีเสน่ห์ และมีเอกลักษณ์โดดเด่น จึงมีผู้นิยมนำมาปลูกในสวนหย่อมของบ้านพักอาศัย หรือปลูกลงกระถางตั้งไว้ตามมุมก็งดงามไม่เลว

ใบของต้นเตยด่าง เป็นใบเดี่ยว ออกจากลำต้นมีลักษณะเวียนใบออก ชิดกันแน่น ทรงแคบเรียวยาวมาก ปลายใบแหลม ก้านใบแผ่เป็นกาบหุ้มลำต้น มีพื้นเป็นสีเขียว มีลายด่างขาว หรือเหลืองตามความยาวของใบ ปลูกนานๆ จะดกมากและจะมีรากอากาศขนาดใหญ่โผล่ออกมาค้ำไม่ให้ต้นล้ม

ชื่อวิทยาศาสตร์: Pandanus tectorius Pakinson ex Du Roi
วงศ์: Pandanaceae
ประเภท: ไม้พุ่มล้มลุก อายุหลายปี
ความสูง: สูงได้ถึง 2 เมตร
ลำต้น: แตกกอ มีรากขนาดใหญ่ออกตามข้อ
ใบ: ใบเดี่ยว เรียงเวียนรอบเป็นเกลียว ใบรูปแถบ กว้าง 4 – 6 เซนติเมตร ยาว 0.60 – 1.50 เมตร ปลายใบเรียวแหลม ขอบใบเรียบ ไม่มีหนามแหลม แผ่นใบหนาสีเขียว มีแถบด่างสีเหลืองอ่อนที่กึ่งกลางใบ
ดอก: ออกเป็นช่อกระจุกออกตามซอกใบ เส้นผ่านศูนย์กลางช่อประมาณ 15 เซนติเมตร ดอกย่อยจำนวนมาก มีกลิ่นหอม แต่จะออกดอกเมื่อต้นสมบูรณ์
อัตราการเจริญเติบโต: ช้า
ดิน: ดินร่วนหรือดินเหนียวที่ชุ่มชื้นหรือแฉะ ทนดินเค็ม
แสงแดด: ตลอดวัน
น้ำ: ปานกลาง-มาก
ขยายพันธุ์: แยกหน่อ
การใช้งานและอื่นๆ: ปลูกประดับสวน ริมบ่อน้ำ นิยมใช้เป็นไม้ตัดใบปักแจกัน เพราะขอบใบไม่มีหนามแหลม