พลูทอง

คำอธิบาย

ต้นพลูทอง ต้นไม้ฟอกอากาศ ตระกูลพลูด่าง “พลู” เป็นไม้เลื้อย มีข้อและปล้องเห็นชัดเจน มีรากออกรอบข้อ ใบเดี่ยวติดกับลำต้นแบบสลับ มีรูปร่างคล้ายใบโพธิ์ ขอบใบเรียบ “พลู” ชอบความชุ่มชื้น ชอบดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ไม่มีน้ำขัง ชอบแดดรำไร

พลูทองชื่อวิทยาศาสตร์: Epipremnum aureum ‘Bunting Lime’
ชื่อสามัญ: Golden pothos

ชื่ออื่น: ราชินีสีทอง

วงศ์: ARACEAE

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น ไม้เลื้อย อายุหลายปี เลื้อยไปตามพื้นหรือมีรากเกาะพันกับต้นไม้ใหญ่หรือเสาหลัก เมื่อแก่มีเนื้อไม้ กิ่งก้านสีเขียวอ่อนอมเหลือง มักมีขีดตามยาวสีเหลืองหรือสีขาว

ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่แกมรูปหัวใจ กว้าง 5-30 เซนติเมตร ยาว 7-45 เซนติเมตร ปลายเรียวแหลม โคนเว้า ขอบเรียบ แผ่นใบหนา สีเขียวอมเหลือง

ดอก ออกเป็นช่อแบบช่อเชิงลด มีกาบหุ้ม มักไม่ออกดอกให้เห็นจนกระทั่งต้นสมบูรณ์เต็มที่

ข้อมูลทั่วไป

พบการกระจายพันธุ์ได้ทั่วไป

การปลูกเลี้ยงและการใช้ประโยชน์

การปลูกเลี้ยง

ดินร่วนซุย หรือในน้ำ ทนแดดได้ดีเมื่อต้นเจริญเต็มที่แล้ว

การขยายพันธุ์

การขยายพันธุ์ใช้เถาเพาะชำ โดยตัดเถาพลูเป็นท่อน ๆ ให้มีข้อติด 3-5 ข้อ ปักชำในถุงเพาะชำจนรากงอกดีแล้วจึงย้ายปลูกในหลุม ขุดหลุมไม่ต้องลึกนึก จากนั้นต้องทำค้างให้พลูเลื้อยขึ้น โดยใช้เสาไม้เต็ง ไม้รัง หรือไม้ทองหลางปักเป็นหลัก

ปลูกพลู 2-3 ต้นต่อ 1 หลัก ระยะห่างระหว่างหลัก และระหว่างแถวประมาณ 1.5 เมตร ต้องหมั่นพรวนดิน และตัดแต่งใบให้โปร่งอยู่เสมอ เพื่อให้อากาศถ่ายเทได้ดี และควรใส่ปุ๋ยคอกทุก ๆ 3 เดือน รดน้ำทุก ๆ 3-4 วัน พลูจะมีอายุให้เก็บใบอยู่ได้ประมาณ 7 ปี จากนั้นต้องรื้อปลูกใหม่

การใช้ประโยชน์

ปลูกเป็นไม้กระถางประดับสวน ปลูกบนวัสดุเกาะ เป็นไม้ในอาคาร ดูดซับสารพิษได้ดี